Een stuk bos of landbouwgrond kopen, is dat een slimme investering?

Dat peperkoeken huis in het bos, met wat schapen in de wei, dat klinkt goed, toch? Maar het probleem met die idyllische locaties is dat ze meestal met een groot verbodsbord komen: verboden hier te wonen, laat staan te bouwen. Da’s natuurlijk geen punt als je je koop vooral ziet als een investering, een manier om je spaarpot te spijzen. Maar is bos- of landbouwgrond dan een slimme keuze? Een blik op de regels die ermee gepaard gaan.

Stel, je bent geen boer en verdient je boterham niet met bosbouw, maar wil toch heel graag iets ‘op den buiten’. Ezels, kippen, landerijen, je hebt het al helemaal bedacht. Maar is zo’n investering wel interessant als particulier?

Op zich wel, want landbouwgrond is schaars. Onze overheid riep een bouwshift in het leven om ervoor te zorgen dat niet al ons agrarisch gebied omgeploegd wordt tot villawijken. Maar feit is dat ondanks die beleidskeuze landbouwgrond dun gezaaid is, en dat er elk jaar wat hectaren verdwijnen. En wat schaars is, zo dicteert de economie, stijgt in waarde. Vertaling: jep, het is als particulier wel degelijk interessant om een stukje landbouwgrond te kopen, want de prijzen gaan omhoog en je verkoopt je lap grond over een paar jaar dus waarschijnlijk met een mooie winst.

Maar. Voor je wild enthousiast wordt en maïsvelden gaat afschuimen op zoek naar je perfecte plekje, zijn er wat dingen die we je moeten vertellen. Want met landbouwgrond mag je niet zomaar je zin doen.

Wat je wel mag, is je grond verhuren — bijvoorbeeld aan een schapenteler die er een kudde laat grazen. Leuk, maar de huurprijs of ‘pacht’ voor zo’n stuk land ligt best laag. Reken gerust even mee: het kadastraal inkomen van je stuk grond maal 7, dat is de prijs voor één jaar pacht. Als je aan 1000 euro per jaar voor een hectare komt, mag je al van geluk spreken. Niet meteen de winst die je voor ogen had, gokken we.

En dan is er nog zoiets als de pachtwet, die landbouwers heel erg goed beschermt. Die wet zegt onder andere dat jij als eigenaar van de grond niet zomaar de pacht of huur kan opzeggen, omdat je dan ook die landbouwer zijn inkomen afpakt.

Logisch, maar geen goed nieuws voor jou als eigenaar van een stuk grond waar al een pacht op rust. Want als het stuk dat je koopt al een huurder heeft, dan is dat voor lang. Pachtconcracten worden afgesloten voor 18 jaar en blijven doorlopen, ook als het stuk land wordt verkocht. Reken dat feit bij de lage inkomsten van het pachten, en je begrijpt dat het geen makkie wordt om je inverstering rendabel te maken.

Een andere piste dan maar, op de lange termijn deze keer. Je plan is in dit scenario om je veld of wei pas over een jaar of tien, twintig te verkopen. De boer die je stuk pacht, zal dan waarschijnlijk wel interesse hebben om je lap over te kopen.

Maar als die boer geen aanstalten maakt om zijn geldbuidel open te trekken, wordt het weer wat lastiger. Een andere koper zoeken is niet evident: die heeft namelijk alle nadelen van de pachtwet waar jij ook last van hebt.

En als er geen pacht rust op je landbouwgrond? Dan mag je je gelukkig prijzen: dit is het beste scenario dat je je kunt indenken, en de beste kans op een schoon stukje winst.