De psychologie van een huis kopen: vertrouw op je buikgevoel

In feite ben jij het niet die in een huis koopt, maar wel je onderbewuste. Zo hou je hem/haar netjes onder de knoet.

Als je een pakje waspoeder in de supermarkt koopt, dan koop je dat omdat je je was extra wit wil. Of omdat dat ene merk gewoon pakken goedkoper is. Of omdat die teddybeer op de verpakking echt wel schattig is. Toch? Mooi mis. Jij beslist helemaal niet zelf waarom je dat merk van op de tv koopt of dat van de witte producten: je onderbewuste heeft het voor het zeggen. Idem als je een huis koopt, dus. Maar hoe zorg je ervoor dat je al die razendsnelle processen in dat brein van jou toch onder controle hebt?

Door te begrijpen hoe je brein werkt als je een beslissing maakt over centen uitgeven. Geen nood, we hebben het even voor je uitgezocht: je hersens kennen binnenkort geen geheimen meer. Vijf mogelijke gevaren, vijf oplossingen. Tjakka!

Die treurwilg in de tuin! Daar droom je al je hele leven van. En wat een mooie tegeltjes in de badkamer! En vlakbij het station! Het is best verleidelijk om alle voordelen op een rijtje te zetten, maar wees voorzichtig: je brein heeft van nature de neiging om de nadruk te leggen op de zaken die jou goed uitkomen, en daarop te hameren. Het resultaat? Je vergeet dat het in die buurt echt wel moeilijk parkeren is, je maakt jezelf wijs dat die barst in de muur wel weggewerkt wordt met wat handig stukwerk en dat het best meevalt met het volume van de stereo van de buren. Misschien toch even de nadelen oplijsten, kwestie van de balans juist te krijgen.

De oplossing: neem iemand mee met verstand van zaken en een rationele blik. Of iemand die je goed kent en meteen weer je twee voeten op de grond neerpoot.

Je staat nog maar op de stoep naar de voordeur te kijken en je denkt ‘wauwie, ik ben verkocht’. Ho maar. Snel als onze hersenen zijn, staan ze als de wiedeweerga klaar om een oordeel te vellen. 8 op de 10 mensen beweert al te weten of een huis iets voor hen is op het moment dat ze de dorpel betreden. Schrijf een huis niet meteen af omdat het tocht in de gang of omdat het er wat gek ruikt, maar loop ook niet te hard van stapel omdat alles baadt in een zee van gouden licht bij zonsondergang. Net als wanneer je mensen voor het eerst ontmoet, heeft de eerste indruk een enorme impact. Maar dat wil nog niet zeggen dat je je niet kunt vergissen.

De oplossing: ga nog een tweede keer kijken, waarschijnlijk zie je alweer heel andere dingen dan bij je eerste bezoek.

Alle huizen die je tot nu toe gezien hebt, waren hopeloos. In erbarmelijke staat, met wekenlang gezwoeg en renovatiewerk voor de boeg. En dan plots is daar dat instapklare huis. Meubels inpakken, boel verhuizen et voilà: je bent thuis. Laat je echter niet misleiden door referenties. Het is niet omdat dit huis een pak beter is dan alle voorgaande, dat het daarom een goed huis is.

De oplossing: ga naar veel huizen kijken om je referentiekader te vergroten en blijf vasthouden aan je lijst met do’s en dont’s.

Een huisbezoek is vaak strak getimed. Het volgende koppel staat beneden in de gang te wachten terwijl jij de erker staat op te meten in wat de speelkamer voor de kleintjes zou kunnen worden. Makelaars doen er graag nog een schepje bovenop door voortdurend naar de klok te kijken: zij weten dat ‘op is op’ een van de oudste trucs uit de doos is. En dat die truc ook werkt. Als je brein tijdsdruk voelt, heb je de neiging snel te beslissen, voornamelijk om van de bijbehorende stress verlost te zijn. Maar haast en spoed …

De oplossing: vraag op voorhand voor een afspraak van een uur in de plaats van een kwartiertje, en gun jezelf voldoende bedenktijd. Er is nog nooit iemand doodgegaan van twee dagen wachten.